Je vriendinnen zien je als sterke vrouw, één die nergens haar hand voor omdraait. Jij fikst het wel even. Zó zouden zij ook wel willen zijn!
Je houdt je gezin draaiende, je hebt je werk en je doet er ook nog eens extra functies zoals vrijwilligster bij. Bij het komende buurtfeest sta je vooraan om dingen te regelen. Daarnaast vragen je ouders inmiddels de nodige zorg. En natuurlijk ga jij mee met jeugdkamp, dat is zó leuk (en vermoeiend...)!
Ze moesten eens weten hoe jij je écht voelt… Werkelijk uitgeput, jankend op het toilet (zodat niemand het ziet). ‘s Avonds eenmaal in bed, lig je naast je ronkende man, wachtend tot ‘het zandmannetje’ langskomt…
En de laatste tijd - zó apart - vergeet je iedere keer wel iets en loop je achter de feiten aan!
Oóit kon je bovenstaande moeiteloos aan, maar de laatste tijd… Je kán niet meer.
Herken je dit?
Natuurlijk, je beheerst je waar anderen bij zijn. Je loopt hier vanavond op de diploma-uitreiking van je dochter met een gemaakte glimlach op je gezicht. Maar het liefst zou je je pumps uittrappen, in een hoekje van de aula gaan zitten, met niemand hoeven te praten en even tien minuten je ogen sluiten.
Ze moesten eens weten dat je vanmiddag nog haar jurk in elkaar aan het zetten was, want eerder had je er gewoon echt geen tijd voor. Je weken zijn zó chaotisch en druk dat het in je hoofd ook een warboel is. En zó moe….
Vandaag neem je je voor dat je het écht anders gaat doen. Ja, zeker weten, je gaat doen wat je je hebt voorgenomen!
En als je moeder je opbelt of je die middag met haar even naar de stad wil om kleding, en daarna gelijk de boodschappen voor de hele week met haar wilt halen… Nee, je zegt dan echt een keer dat het niet uitkomt, want je wil nu echt eerst je vakantie boeken!
Ze trekt je hélemaal leeg en je kan de energie niet meer opbrengen om geduldig naar haar te luisteren. Pas nog, hoe ze je behandelde in die kledingwinkel. Je bent toch geen kind meer!
En tenslotte kan ze het ook wel eens aan je schoonzus vragen, het komt altijd op jou neer!
Inmiddels is het avond, je vakantie is nóg niet geboekt. Het lúkte gewoon niet om je moeders wens te weerstaan. Gefrustreerd stond je vanmiddag bij de paskamers en inwendig opgefokt stond je haar boodschappen bij de supermarkt weer in te pakken.
Je man is voor de derde keer op rij weer een avond weg, een vergadering deze keer. Je gunt het hem echt, maar wat hád je graag naar de repetitie van je koor gegaan. Heerlijk even alle spanning wegzingen en bijkletsen tijdens de pauze. Even weg uit je gezin, éven gewoon genieten.
De jeugd is naar vrienden, en de jongste ligt al op bed. En jij, je voelt je onbegrepen, verdrietig en niet gehoord, want wanneer is het nou jóuw tijd. Wanneer kan jij gaan doen wat je echt wil!
Je zou graag eens een nieuwe studie op willen pakken en veranderen van baan, maar je hebt geen idee hoe…
Je collega belde met de vraag of je deze week extra kan werken. Níemand kon, en anders staat ze alleen op de groep. Eigenlijk heb je echt geen tijd en geen zin en je voelt je al zo moe, maar ja, íemand moet gaan. Wat een conflict heb je met jezelf, want eigenlijk wil je gewoon niet, maar je voelt je zó verantwoordelijk voor je werk!
Je offert je zelf op, zet je eigen plannen weer aan de kant en baalt als een stekker van jezelf. Waarom kon je weer geen ‘nee’ zeggen?
‘s Ochtends je bed uitkomen, met veel moeite stap je uit je bed!
Je nacht was nou niet ‘je van het’ . Net toen je lag te sluimeren, schrok je en zat je rechtop in bed, want je was vergeten de was uit de trommel te halen. En tja, je had geen zin meer om er weer voor uit te gaan, maar tegelijkertijd hield het je wakker.
Maar oké, nu dat bed uit, het moet écht, duizend-en-een verplichtingen wachten weer op je.
Eigenlijk, om heel eerlijk te zijn tegen jezelf, is het overzicht een beetje kwijt, en dat geeft paniek en angst.
Trek je toch je dekbed maar weer over je hoofd heen…?
Wat gebeurt er als je niet in actie komt?
We kunnen het er wel over eens zijn dat je niet je allerleukste leven aan het leven bent, sterker nog, je bent niet aan het leven maar aan het óverleven! En dat gaat, in de eerste plaats, ten koste van jezelf! Je krijgt een steeds korter lontje, je energie daalt naar punt nul, je krijgt spontaan huilbuien en je keert steeds meer in jezelf, óm het maar te redden.
Er komen steeds meer spanningen in je relatie, want je man begrijpt geen snars meer van je! Hij hád een vrolijke en energieke vrouw, maar daar is weinig meer van over. Overleeft híj dit wel?
Je kinderen merken ook aan jou dat het niet lekker gaat. Ze doen wel hun best, maar zijn tenslotte ook gewoon kind, en gaan lekker dwars gedrag vertonen. Waar jij op jouw beurt gewoon de energie niet meer voor hebt.
Zullen we het nog over je werk hebben? Ja, je doét je best, maar - oef- wat kost het je veel moeite. Je moet jezelf vaak dwingen om te gaan, laat staan dat je er veel plezier aan hebt of er nog van oplaadt.
Overleef jij dit?
En de vraag is ook of je man dit blijft volhouden. Hij zal misschien zeggen van wel, maar een keer raakt het op! Je kinderen, ja die hebben geen keuze, die zijn je kind, maar het doet veel met ze!
Andere vrouwen gingen je al voor.
Hier lees je hun ervaringen en resultaten:
Ondanks dat ik veel problemen had die ik wel graag opgelost wilde hebben, vond ik het toch spannend om een coachtraject in te gaan. Maar wat heeft het mij veel gebracht! Ik voelde mij heel snel op mijn gemak bij Petra. Ook vond zij niks te gek, en begreep ze mij echt.
Inmiddels gaat het goed met mij, ik heb na lange tijd weer energie genoeg, ik weet goed keuzes te maken en ik heb weer tijd voor mijzelf!
Ik wilde graag vooruit, maar het bleef vaak bij voornemens. Ik wilde energieker worden, maar wist niet hoe! Wat ik nu geleerd heb is dat als je verandering wil, je zelf in actie moet komen. Er gebeurt niets als je geen doelen stelt. Ik heb dan ook geleerd doelen te stellen en ze na te streven. ‘De stip aan de horizon in het vizier te blijven houden’. Ook heb ik geleerd om kritischer naar mezelf te kijken, naar m’n overtuigingen die me veel energie kostten.
Petra is een rustig en betrouwbaar persoon. Vanaf de eerste sessie is er bij mij al veel los gekomen hoe ik mijn leven beter op de rails kan krijgen. Ze dringt niks op, maar geeft wél duidelijkheid!
Petra kan goed luisteren en zich inleven in dát waar ik tegenaan loop. Door de juiste vragen te stellen denk ik over dingen na en kan dan (soms) zelf het probleem/ knelpunt zien. Ze laat me ook, door goed door te vragen, zelf nadenken over een oplossing of verandering die kan gaan helpen.
Petra is een goede coach. Ze is rustig en ik voel me op mijn gemak bij haar. Ik vertrouw haar alles toe!
Ze weet de coachsessies zó te brengen dat het goed overkomt. Vragen worden goed gesteld, opdrachten zijn kort en bondig én duidelijk omschreven.